Boozoo Chavis: 

Down Home in Dog Hill, CD 2001
(Rounder CD 11661-2166-2)

recensie van Bob de Kreek,  10-11-2001  

Toen ik vorige week bij mijn vaste CD-winkel Get Records in de Utrechtsestraat in Amsterdam weer een bestelling ging afhalen stond daar de allerlaatste nieuwe CD van Boozoo Chavis die net is uitgekomen. Omdat ik wel een beetje een Boozoo fan ben zeker na in 1998 het beroemde Labor Day Festival  op Dog Hill te hebben bezocht, kocht ik zonder vooraf te luisteren blindelings deze CD met als gevolg dat deze niet meer uit mijn CD speler weg te branden is. Deze CD hoort nu al in mijn persoonlijke top tien van Zydeco CD's. Het bijzondere van deze CD is het gitaarspel van Sonny Landreth  en het vioolspel van David Greely. De medewerking van deze twee geeft de al vanouds swingende sound van Boozoo nog net een snufje extra seasoning waardoor deze Louisiana Gumbo helemaal de pan uit swingt. Tevens zorgt de toevoeging van David Greely er voor dat er in bijvoorbeeld het laatste nummer "Henry Martin Two Step" sprake is van echte onvervalste ouderwetse "Creole" music. Naar mijn persoonlijke mening een absolute aanrader voor elke liefhebber van zydeco. Het is daarom ook nauwelijks te geloven dat Boozoo Chavis amper een maand na het opnemen van deze CD op 5 mei op 70-jarige leeftijd is overleden.  

 


 

 

 

 

 

 

 

zie ook: 
Boozoo Chavis op de site van 
Rounder Records

Het leuke van deze CD is ook dat er een aantal tot nu min of meer onbekende nummers op staan zoals b.v. meteen 

nr.1 Tell Me What You Want met een gierende gitaar/accordeon combinatie afgewisseld door de viool van David Greely. Echt zo'n onvervalste Boozoo kraker die in je hoofd blijft hangen. 

Nr. 2 Keep Your Dress Tail Down is een uitdaging voor de freeze dansers onder ons met zo'n lekker Louisiana lui ritme waarin David Greely een soort free style solo's heeft. 

Nr. 3 Negre est pas là is een soort poppy Diggy Liggy Lo met een voor ons komisch aandoende tekst waarbij je moet bedenken dat "Negre" hier als een soort koosnaam wordt gebruikt. 

4. I'm Still Blinkin is een wedstrijd tussen Boozoo, Scott Billington de befaamde producer van bijna alle ROUNDER cajun en zydeco CD's en Sonny Landreth. 

5. Sugar Bee heeft ook weer een lekkere vette gitaarondergrond 

6, Rock me Mama is zo'n lekkere luie zuidelijke blues. 

7. Crying Blues doet weer even de tijd van Canray Fontenot en Bois Sec Ardoin herleven. Helaas komt de stem van Boozoo soms net iets te kort maar ondanks dat toch een goed nummer. 

8. Tite Fille een gezellig tussendoortje. 

9. Johnnie Billy Goat een van de nummers waarmee Boozoo faam heeft verworven in Louisiana gunt de dansers onder ons weer geen rust.

10. The Twist toont dat Boozoo en de Majic Sounds er zin in hadden en swingen de pan uit.

11. La poule pend p'us. (The Hen Won't Lay) een lekker vlot nummer ter afwisseling en een van de onbekende titels. 

12. Broke and Hungry een tweede blues die doet denken aan vervlogen tijden waarin Clifton Chenier met zijn onvervalste mix van blues en zodico triomfen vierde. 

13. Henry Martin Two Step brengt ons met Boozoo Chavis en David Greely even terug naar de tijd van de Music Creole of La La muziek een prachtige ingetogen afsluiter.  

 

 

quote:
Listening to this new album, there's no indication that Boozoo would be gone only a month after the recording session, for there is, I think, an uncommon vitality and soulfulness in his performances on this album. He was clearly delighted to have Sonny and David on board. To begin the session, he called his familiar "Johnny Billygoat" to get everyone warmed up, and, as you can hear, the chemistry was there from the start. Boozoo was notorious for his impatience with the recording process, but at the end of the day he didn't want to go home.