Sean Vidrine is een machofiguur in de cajunmuziek. Zijn vrouwenverslindend gedrag op het podium staat in schril contrast met zijn rustige aard zogauw hij achter de schermen is. Vidrine speelt cajunrock in de stijl van Wayne Toups. Stevig getrek aan cajunharmonica´s en een even stevig voortdenderende begeleiding vormen het kader van zijn muziek. De jonge Vidrine componeert veel materiaal zelf waarbij hij de combinatie van traditionele cajunmuziek en rock´n´roll geen moment uit het oog verliest. Zijn zangstem is even stevig als het scheurende geluid uit de trekzakken. Een brok dynamiet dus, maar met een heel aangenaam repertoire. De doorgaans vrolijke muziek kwam al aan bod op zijn debuut-cd, maar Walking Away is een stuk ruwer en heviger. Lekkere groovy cajunmuziek die geen moment gaat vervelen. De enige kritische kanttekening bij zijn debuut was de betrekkelijk korte cd. Dat is wederom het geval met Walking Away die nog geen 35 minuten duurt. Eigenlijk zou deze cd langer hebben geduurd: er was namelijk een elfde track, gecomponeerd door een gekende zydecomuzikant. Die voelde op zijn beurt aan dat dit bewuste nummer hitpotentie heeft. Op de valreep kreeg hij van de producer van Vidrine een brief. Er werd gevraagd een handtekening te plaatsen om de rechten van dat betreffende nummer over te dragen aan die bewuste producer. Deze had op zijn beurt ook al aangevoeld dat het inmiddels mysterieuze nummer een treffer zou worden. Maar de componist had plannen om dit nummer ooit zelf op te nemen, en wilde dus zeker niet tekenen. Er waren geen andere opnamen voorhanden om de bewuste track te vervangen. Vandaar dat deze cd maar tien nummers telt. Dit soort praktijken waarbij gelden worden opgestreken door derden zijn in zydecoland niet vreemd. Geen wonder dat Boozoo Chavis een boel jaren in zijn leven geen muziek heeft gemaakt. Ook hij voelde zich bedonderd door zijn voormalige producer. Jammer, dat Walking Away zo kort is geworden, maar dat maakt de cd er niet minder om, al ben ik wel benieuwd naar dat bewuste nummer dat de eindmix niet gehaald heeft. Vidrine is een klasse trekharmonicaspeler die klasse muziek maakt. Zijn begeleidingsband Swampfyre voegt daar perfect bij aan. Er zit power in zijn muziek, al is hij live nog energieker. Dit is cajunrock van de bovenste plank, maar zeker niet geschikt om vlak voor het slapen gaan op te zetten.

Ron Janssen

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 20-11-04 .