|
Jo van Strien 
Willis Prudhomme
Het Cajun en
Zydeco festival in Raamsdonksveer.
Het jaarlijkse evenement in de delta van Brabant, want Bayou is frans
voor Biesbos, was dit jaar van een uitzonderlijk gehalte. In het weekend
van 26,27 en 28 mei was het weer genieten in de tent op de sporvelden
van Raamsdonksveer. Alle bezoekers van het festival mogen de
organisatoren
dankbaar zijn voor het vele werk dat is verricht om dit mogelijk te
maken.
Alle mensen die zijn weggebleven moeten die vergissing volgend jaar
goedmaken door er wel heen te gaan. Voor mij was er dit jaar een goede
balans tussen Cajun en Zydeco, maar in veel nummers liepen beide stijlen
naadloos in elkaar over.
Helaas ben ikzelf maar twee dagen aanwezig geweest en dat was een foutje
van mijn kant.
Op de eerste avond( the dutch night)speelden, door omstandigheden, leden
van Balfa Toujours en ook Willis Prudhomme.
Volgens aanwezigen was de eerste avond geweldig.
De zaterdag en zondag begon met workshops voor cajun-dance en dat was
het hele festival te merken. Cajun dansen doe je als paar en de
bewegingen
die daarbij gemaakt worden zijn beslist ingewikkeld te noemen.
Voetballers zouden er hun voordeel mee kunnen doen bij het aanleren van
schijnbewegingen.
Er werd nauwelijks "line gedanst", totdat de 67 jarige Willis
het publiek
daartoe aanmoedigde. Maar al snel ging men weer over op bij deze muziek
horende danstechnieken. Een lust voor het oog.
Ook was er gezorgd voor bijpassende maaltijden uit Louisiana, die nogal
dorst veroorzaakten bij de bezoekers.
Het belangrijkste van het geheel was de muziek en die was voortreffelijk
met:
(de al eerder genoemde) Willis Prudhomme (VS),
Balfa Toujours (VS),
River Zydeco Band (NL),
Acadia (NL),
Cajun Company (NL),
Zigazag (GB),
The Bayous (DK),
Les Chats Cadiens (NL)
en Allez Mama (NL).
(Noot redaktie:
voor links naar deze bands: zie
LINKS)
 Wim
Nagtegaal (Acadia), festival 2000
Op de dagen dat
ik aanwezig was werd er zeer veel gespeeld op de
eenrijer. Dit instrument is zo karakteristiek voor de cajun door de
techniek
van spelen, waarbij de beweging van de balg invloed heeft op de toon die
gespeeld wordt. Veel Zydeco bands spelen op een normale
klavieraccordeon,
maar Willis Prudhomme speelde Zydeco op een trekzak die weer anders
versterkt wordt dan de Cajun accordeon.
Op zaterdag begon
de Deense band The Bayous het programma met een swingend optreden,
waarbij voor mij vooral de zanger/bassist opviel.
Bij elke wisseling op het grote podium vulde de Cajun Company op het
kleine podium de zaal met authentieke cajun-muziek.
Het originele van deze band zit hem in de samenstelling, want geen
enkele band speelde tijdens dit festival met een eerste en een tweede
viool. Cajun-accordeon, triangel en slaggitaar maken het geheel
compleet.
Ik vond het jammer dat vooral op zaterdag het optreden van de Company
werd verstoord door een soundcheck op het grote podium. Op zondag
dreigde dat weer te gebeuren, maar Dirk Powell van Balfa Toujours greep
in.
HULDE!!
 Christine
Balfa op het festival 2000
Op zondag liet de
Cajun Company iets horen waar zelfs Christine Balfa
van opkeek. Volgens mij dacht ze, ben ik helemaal uit Louisiana gekomen
om dit te zien, dat is lang geleden. Er werd namelijk viool gespeeld en
onderwijl op de snaren geramd met hele dunne stokjes.
Op zaterdag en
zondag speelde ook de River Zydeco Band en het was te
merken dat ze thuis speelden. Het was tweemaal genieten van een perfect
optreden waarbij de tent in vuur en vlam gezet werd. Op zondag was het
helemaal prachtig, toen Willis Prudhomme meedeed.
Willis Prudhomme 
Laat op de zaterdagavond was het de beurt aan Willis Prudhomme, die
maar niet van ophouden wilde weten. Ik ben zelf meer cajun dan zydeco,
maar op deze wijze gespeeld wordt het verschil wel klein. Met een sobere
begeleiding van drums, gitaar en bas maakte Willis de muziek met zijn
trekzak.
Het was twee uur swingen in een hoog tempo.
Op zondag begon
het muzikale deel met Zigazag. Helaas was de tent nog
niet zo vol tijdens dit optreden, want ook hier waren vakmensen aan het
werk die meer belangstelling verdienden. Na de River Zydeco en Cajun
Company was Balfa Toujours aan de beurt. Dit was het klapstuk van de
dag.
Bij deze mensen zit de cajun in de genen en dat is te merken. Ook hier
trokken de nummers in een hoog tempo voorbij met hoofdrollen voor
violist Kevin Wimmer, accordeonist Dirk Powell en zangeres Christine
Balfa.
Het leukste tijdens dit optreden was samenspelen van Balfa met leden
van andere bands en dan blijkt nog eens extra hoeveel deze mensen in hun
mars hebben.
Het was een
geweldig weekend en ik verheug me op volgend jaar op 18,
19 en 20 mei.
Tot slot nogmaals : River Zydeco bedankt !!!
Ron van Doorneveld
|